Գրական համայնք
Շատ են կարդում՝
Վլադիմիր Նաբոկով | Մուսային
Մուսային Հիշում եմ հայտնությունդ – զրնգոց, Ծնծղա և հուզումներ, գոց աշխարհից, Լուսնի ցոլանքից քո պատշգամբին Տավղանման ստվերներ հսկա ծառից․․․ Ես՝ պատանիս, նրբին քո ուսերին…