Հովհաննես Գրիգորյան | Բոլորովին ուրիշ աշուն
ՎԱՂԸ ՁՅՈՒՆ ԿԳԱ Պիտի լիներ այսպես, պիտի լիներ տխուր, պիտի լիներ տխուր մի սենտիմենտալ աշուն: Օրորվեին պիտի տերևները ու լինեին սոսկալի դեղին և խարույկ…
ԸնթերցելՎԱՂԸ ՁՅՈՒՆ ԿԳԱ Պիտի լիներ այսպես, պիտի լիներ տխուր, պիտի լիներ տխուր մի սենտիմենտալ աշուն: Օրորվեին պիտի տերևները ու լինեին սոսկալի դեղին և խարույկ…
ԸնթերցելԱյն, որ խորհրդային տարիներին գրականության և արվեստի, ինչու չէ, նաև գիտության բնագավառներում իշխող գույնը գորշն էր, իշխող խավը` գորշությունը, և լայնորեն դռները բացված էին…
ԸնթերցելԵս ահա, նորից խոսում եմ պատերազմի մասին և վերքերի մեջ կորած հայրս նորից տնքում է այս տողերի մեջ… Եվ նորից վազում ենք երեխեքի խմբով…
ԸնթերցելՀովհաննես Գրիգորյանին տեսել եմ ընդամենը մի քանի անգամ, այն էլ նրա կյանքի վերջին տարվա ընթացքում, երբ նա վերադարձել էր Իսրայելից, ու արդեն կարծես թե…
ԸնթերցելՄեր հանդիպումները յաճախ այսպէս կը սկսէին, կը հարցնէի «Ինչպէ՞ս է վաղամեռիկ բանաստեղծ Յովհաննէս Գրիգորեանը», ակնարկելով ատենին Միսաք Մեծարենցի մասին գրած իր մէկ գրութեան, ուր…
ԸնթերցելԵրբ չես ուզում հավատալ, որ քեզ շատ հարազատ մարդն այլևս չկա ու առավել ևս մտադիր չես երբևէ համակերպվել այդ փաստի հետ, այդ մարդը…
ԸնթերցելՆԱՄԱԿԸ, ՈՐԸ ՔԵԶ ԵՐԲԵՔ ՉԻ ՀԱՍՆԵԼՈՒ Ամեն ինչ բաժանված է արդեն, և աստղերը, և արևը, և լուսինը: Ես գլխահակ եմ գալիս քեզ մոտ, ես…
ԸնթերցելԴանիել Վարուժան Նաւասարդեան Հանճա՛րդ Հայկեան, Նաւասարդեան սա տօներուն Արեւափառ՛ Ա՛լ վերածնէ փլատակներէն, և փառակոչ Քնարըդ ա՛ռ։ Յանու՜ն Ուժին, յանու՜ն Ցեղին, մտիր մեհեանն Աստուածներուն. Ջահը…
Ընթերցել