Սոնա Վարդանյան | Հորինված կին, բարակ ոտքեր և ցուրտ Երևան
Այդ ցուրտ աշնանային օրն Աննա Գրեյսն արթնացել էր հակասական զգացումներով։ Նա սրտխառնոց ուներ, քանի որ նախորդ օրը խմած երեք բաժակ թեքիլան չափից դուրս էր…
ԸնթերցելԱյդ ցուրտ աշնանային օրն Աննա Գրեյսն արթնացել էր հակասական զգացումներով։ Նա սրտխառնոց ուներ, քանի որ նախորդ օրը խմած երեք բաժակ թեքիլան չափից դուրս էր…
ԸնթերցելՆա թեւի տակ ավելի պինդ սեղմեց փաթեթը ու նորից կրկնեց․ ―Երկրորդ մուտք, յոթերորդ հարկ, երկու հարյուր մեկ բնակարան։ Ներս մտավ մուտքից ու մի պահ…
ԸնթերցելՄայրս վախենում էր երիտասարդ տարիքում մահանալուց և ինձ որբ թողնելուց մի օտար երկրում, որտեղ ես չունեի արյունակից բարեկամներ: «Ի՞նչ կանես, եթե…
ԸնթերցելԿանգնած էր գլուխը կախ, ակնկոր: Դահլիճի ձայնը գվվոց էր թվում: Ասես կանգնել էր մի մեծ մեքենայի մոտ ու վարորդը անխիղճի պես ոտքը «գազին» դրած`…
ԸնթերցելԱղջիկը (հայուհին) – Էսօր տեսա նրան: Կարծում էի էլ երբեք չեմ տեսնի, անցել են երկար ամիսներ, գուցե տարիներ, բայց էսօր, էս անիծված օրը շուկայից…
ԸնթերցելՀոգնած դուրս եկա աշխատանքից ու քայլեցի դեպի կանգառ: Յոթանասունյոթ համարի երթուղայինն ու քառասունչորս համարի ավտոբուսը միաժամանակ հայտնվեցին, նստեցի ավտոբուսը, քանի որ ազատ տեղեր կային:…
Ընթերցել– Կարճ կտևի, իզուր նարկոզ չտանք, լա՞վ… Համ էլ մեծ աղջիկ ես, կանցնի` կմոռանաս… Մի վախեցիր՝ ծոցդ լիքը երեխա է, դեռ կունենաս… Անծանոթ բժշկուհին…
ԸնթերցելՀեռվում միանգամից երևաց Թարթառը՝ սևակնած ու ամնայն հավանականությամբ պղտոր։ Գետը լեռներից էր գալիս։ -Վերևներում անձրև է հիմա,- ջլապինդ ձեռքերը ղեկին՝ տղան գլուխը դուրս հանեց…
ԸնթերցելՀետդարձի ճանապարհին Մարատի աչքերը բացվում էին մե՛կ անցագրային կետերում մեքենայի կանգառից, մե՛կ էլ հոր մարդասպան–հեռախոսից, որի մի քանի զանգ–շչակ–կրակոցներին հաջորդում էր մոր աղիողորմ լացը։…
Ընթերցել