Պոեզիա

Ասում ես, թե կարոտում էիր․․․ Բայց չէ՞ որ գեթ մեկ անգամ Երազումդ ինձ չտեսար։ *** Միտքս փչացած է․ ես Աստծուն չեմ ճանաչում, բայց սրտով…

*** Տպագրում էի չխչխիկ գրամեքենայով … Մի մատով՝ ընդամենը։ Ու գիշերվա մաշված կողերի վրա իրար ետևից շարվում էին մուրճիկի կտկտոցները` իմ փամփուշտները… Ճերմակ թուղթը…

*** մենակության հեգնանքն այն է, որ բոլորս զգում ենք միևնույն ժամանակ – միասին   *** երեկ անձրևը փորձում էր կրկնել ձեռքերիս՝ սահել մարմնիդ վրայով,…

  1. Ես հագած ճամբաներ մթնաբախ Կամուրջներ ու գետեր վշտասաց Կորսուած ծիծաղներ վիզէս կախ Եւ ուսիս՝ ցաւի կուժը ճաթած Հալհլած մանուկներ կռնակիս Մէջքիս շուրջ…

Հոգիներ կան… Հոգիներ կան, ուր առկայծում են լազուրե աստղեր, և արշալույսներ խամրած և ժամանակի տերևներ: Հոգիներ կան, ուր թաքնվել են հնամենի ստվերներ, դղրդյունը անցած…

*** Քո ոչ մի խոսքին ես չեմ հավատում, Բայց հոգնել եմ ես, խոսիր, գնչուհի: Քեզ պարզած ափից հեքիաթներ հյուսիր Ու օրոր ասա հոգնած մտքերիս:…

Սանտա Բարբարան վերջացավ, բայց դեռ սիրում եմ քեզ։ Կոմունիզմը փլվեց. ես դեռ սիրում եմ քեզ, Լենինի արև թե խաբում եմ, Պիոներական վզկապ- փողկապներից քեզ…

Ես չեմ ծնվել արեւից գուցե եւ ոչ մի յուրահատուկ բան չունեմ, բայց ես սիրում եմ ինձ, ես տեսնում եմ ինձ կողքից, եւ ես տեսնում…

Ո՛վ լեռներ, գլուխնիդ բարձր բռնեցէք, Լիճե՛ր, գեղեցկագոյն մեղեդիներ հնչեցուցէք։ Պահպանած էք ժողովուրդ մը հինգհազարամեայ Որ քաջարի ու երկնամերձ թեւերով Խնկեց, կերտեց Սուրբ Մեսրոպի յարալոյս…